Handen opleggen is iets wat bij een volgeling van Jezus hoort. Je kunt het op diverse manieren doen. Heel menselijk en ook heel geestelijk.
De menselijke manier
Niet alleen met elkaar van hart tot hart spreken hoort in een christelijke gemeente, maar ook elkaar aanraken. Omhelzen en kussen hoort er ook bij. Jezus en zijn discipelen kusten elkaar regelmatig. Dat Judas in die nacht van het verraad Jezus een kus gaf was op zich niets bijzonders. Alleen wel natuurlijk dat hij daarmee Jezus verraadde.
Je kunt als mens warmte en blijdschap geven door iemand aan te raken. Met je hand iemand aanraken past best goed in onze cultuur. Wees alleen voorzichtig als je iemand niet kent, het kan zijn dat bij die persoon aanrakingen nare herinneringen oproept. Doe zelf de aanrakingen pas als je weet dat je het doet omdat je de ander iets goed wil geven. Een aanraking is goed als het vanuit een zuiver motief is.
Een aanraking geven is één ding, een aanraking ontvangen is ook nog een punt. Heb je dat al geleerd? Het heeft te maken met vertrouwen geven en het jezelf waard vinden.
Handen opleggen als je voor iemand bidt.
God heeft aangegeven, en het is in de Bijbel vastgelegd, dat we met die handen van ons iets van God door kunnen geven. Dat kan iets goeds zijn in het algemeen, een zegen, of voor een genezing van een ziekte of voor zalving voor een taak.
Voor ons is het ook een daad van geloof. Als ik jou de handen opleg, dan gaat God door mij heen werken. Het is dan ook belangrijk om er bewust van te zijn, eerst je denken en je hart richten op God en dan pas die handen opleggen. En dan vervolgens je op de Heilige Geest richten wat je moet zeggen.
Iemand, die daarvoor is aangesteld, kan de handen op een groep leggen
Een voorbeeld daarvan is de pastoor, dominee of voorganger, die aan het eind van de dienst de christelijke gemeente een zegen geeft. Of de Paus met zijn Urbi et Orbi. Hij of zij heft de handen op in de richting van de groep. Niet ieder kan persoonlijk worden aangeraakt. Maar als je deze zegen ontvangt met een open hart voel je soms de aanraking van de Heilige Geest.
Waarom nou juist dit gebaar: de handen opleggen?
Een medicus heeft allerlei apparaten. Het gebruik vereist vakmanschap om die te gebruiken. Maar voor een volgeling van Jezus is er eenvoudige handeling, iedereen kan dat doen. De nadruk ligt niet op de kwaliteit van de handeling zelf, maar op het vertrouwen dat God door je handen heen werkt.
Kunnen het alleen de handen zijn? Ja, denk ik, maar ik las van een zwaar gehandicapt iemand, die zijn handen niet kon gebruiken. Die gebruikte zijn voet. Een passende oplossing is mijn indruk.
Samenvatting
Het doel van handen opleggen is om iets goeds, iets moois van onszelf of van God over te dragen. Als je de handen oplegt geeft het ook je betrokkenheid weer. Je kunt niet de handen opleggen en je verder niet verantwoordelijk voelen.
Als je iemand de handen oplegt doet dat iets in de geestelijke wereld. In de geestelijke wereld weten ze: als mensen handen opleggen doen ze dat met een geestelijke bedoeling.