Huilen zonder tranen
Huilen zonder tranen
gillen zonder stem
pijn en angst zo diep van binnen
ik weet niet wie ik ben
of wat ik moet voelen
denken, laten, doen
soms voel ik me super
en soms zo’n domme oen
ik heb zo veel talenten
en doe er toch niets mee
ik voel me moe en lusteloos
en te vaak ontevree’
ik schiet tekort
het heeft geen zin
ik zie het nut er niet van in
zo zink ik dieper in de put
en zet me weer eens zelf voor schut
maar dan opeens
de dag breekt aan waarop ik weer van alles kan
ik voel me sterk en energiek
niets kan me breken, geen kritiek
hoe lang het duurt
dat scheelt me niet
als ik er nu maar van geniet
( dit gedicht is al oud en er zijn veel dingen positief verandert !)